środa, 24 lipca, 2024

Kim jestem?

STANISŁAW OLSZTYN from Olsztyn.

I’m fighting for the TRUTH!

01.03.2014 r.

 

Stanisław Olsztyn - Kim jestem

Urodziłem się w Maciejowiętach (powiat Gołdap) niedaleko mostów – wiaduktów w Stańczykach.

Maturę zdałem w Technikum Rachunkowości Rolnej w Ełku, obecnym Zespole Szkół nr 6 im. M. Rataja.

Edukację zakończyłem w 2006 roku na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim studiami podyplomowymi.

Od 1999 roku mieszkam, jak przystoi szaradziście – homonimowo – w Olsztynie.

Jeszcze przedwczoraj, gdyby ktoś powiedział, że będę blogerem, umarłbym ze śmiechu.

A dzisiaj… mam stanowcze postanowienie, że będę pisać.

Nomen omen w Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych dokonałem pierwszego wpisu.

Jak chcę żyć, żyć z prawdą za pan brat, to muszę pisać.

Z chwilą rozpoczęcia pisania zdecydowałem, że mój blog nie będzie blogiem do załatwienia tylko jednej, bieżącej sprawy  – zwolnienie z pracy, wskutek napisania:

Listu otwartego do Jerzego Dziewulskiego.

Moje doświadczenie życiowe i moja wiedza, upoważniają mnie do podzielenia się swoimi przemyśleniami ze społecznością, tą bliższą i tą dalszą.

Kto uzna moje poglądy za warte uwagi, tego zapraszam do poparcia mnie, lub do konstruktywnej dyskusji.

Cel na obecną chwilę?

Ku Prawdzie… w Olsztynie i w Polsce!

Mój blog nie będzie hagiografią, bo ja za świętego i jedynego nieomylnego się nie uważam.

Hasło, motto mojego blogu:

Nigdy nie wierz temu, kto zawsze mówi prawdę!

… i chyba wszystko jasne.

Jestem przeciętnym człowiekiem potykającym się o rafy życiowe.

Popełniłem w życiu wiele błędów.

Skłamałem nie raz i pewnie tak będzie do końca moich dni. Wiem też, że jestem wrażliwy na publiczną arogancję, obłudę, zakłamanie i lizusostwo!

W pracy denerwował mnie brak kompetencji – u tych na dole – ale w szczególności u tych na górze, którzy powinni świecić przykładem.

 

Stach - Kim jestem

Zanim osądzisz, że jestem: idiotą / omnibusem, karierowiczem / fachowcem, oszołomem / normalnym człowiekiem szukającym prawdy, poznaj moją drogę ku Prawdzie.

Przed wydaniem sądu zastanów się też, ile Ty zrobiłeś, by Twoje życie było drogą ku Prawdzie?

Z góry dziękuję za sprawiedliwą ocenę.

Tym, co będą wyszydzać moją psyche lub opluwać moje fizys, odpowiadam:

Takim mnie BÓG stworzył i dziękuję mu za to!

A Ty człowieku popatrz w lustro i jak nienawidzisz ludzi, to pluj!

Tych, co chcą wiedzieć czy ja jestem czerwony, czy czarny, informuję, że mam określone poglądy polityczne, ale w życiu nie należałem do żadnej partii i obecnie równie krytycznie obserwuję tych z prawicy, lewicy i centrum.

Będę współpracował z każdym mądrym, uczciwym człowiekiem w dążeniu do Prawdy i Sprawiedliwości.

Będę piętnował każdego człowieka – urzędnika, który zapomina o naczelnej zasadzie dobra ogólnego, a w rzeczywistości kieruje się własnym interesem.

Tak mi dopomóż WSZECHMOGĄCY!

Jeżeli masz dosyć stania z boku i chcesz mnie poprzeć, lub zamanifestować swój sprzeciw wobec moich poglądów, to proszę bądź aktywny.

Wchodź na Ku Prawdzie i komentuj moje wpisy.

Publikuję każdy komentarz, który w swojej treści nie łamie prawa i nie obraża mnie, lub innego obywatela RP.

Zamieszczę także “kontrowersyjny” komentarz pod warunkiem, że autor komentarza podpisze go imieniem i nazwiskiem, które będę mógł zweryfikować telefonicznie lub mailowo.

Artykuły podpisane z imienia i nazwiska przez inne osoby niż ja, nie wyrażają moich poglądów i nie ponoszę za nie odpowiedzialności.

Publikuję je, dając możliwość każdemu aktywnemu człowiekowi do wyrażenia swojej PRAWDY.

Jeżeli uznasz, że wpisy na Ku Prawdzie są warte rozpowszechnienia, to podziel się nimi, klikając na odnośnik Udostępnij. 

Z góry DZIĘKUJĘ wszystkim za aktywność.

Materiały, których jestem autorem tj. artykuły, zdjęcia, filmy, rysunki można kopiować i wykorzystywać do swoich celów, po podaniu źródła ich pochodzenia i uwzględnieniu moich praw autorskich, zgodnie z Ustawą z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

ROBIĄC TAK NIEWIELE, MOŻESZ ZROBIĆ TAK WIELE!


Legitymacja prasowa Stanisława Olsztyna

 

Kontakt: olsztynkuprawdzie@gmail.com

 

73 komentarze do “Kim jestem?

  • Panie Stanisławie,
    Zapewniam, że mimo, iż w związku z prowadzoną przeciwko mnie od 27 maja 2015r., a więc przez osiem lat pod sygn. II K 819/15 sprawą karną z art. 286 KK, związaną z kwotą 1.750 zł ODDANEJ przeze mnie w całości wprawdzie z opóźnieniem (bo mój mąż miał diagnozę białaczka limfatyczna, a potem zorientowałam się, że mój wierzyciel Profi Credit oszukał na kwotę aż 9.600 zł mnie i zażądał ode mnie zapłaty lichwiarskich odsetek od zawartej przeze mnie umowy pożyczki) i pomimo, że pod moim imieniem i nazwiskiem jako Katarzyna Jaskólska prowadzę od kilku lat swój kanał na YT, gdzie do wiadomości publicznej ujawniam zarówno godne pochwały, jak i poddaję publicznej krytyce podjęte na moją szkodę, a na korzyść prawdziwego sprawcy (czyli rzekomo pokrzywdzonego przeze mnie lichwiarza Profi Credit) bezprawne działania Policjantki, Prokuratora i Sądu – wszystkich połączonych relacjami towarzyskimi i wszystkich z Olkusza, to mimo to zapewniam, że nie straciłam szacunku do Policji czy do polskiego wymiaru sprawiedliwości. Straciłam całkowicie zaufanie, mimo, że ja również tak jak oni studiowałam Prawo, ale szacunku nie straciłam. Panie Stanisławie, proszę sobie wyobrazić, że jak udowadniam w moich filmikach na moim kanale YT, Policjantka z KPP w Olkuszu jako referentka prowadzonego przeciwko mnie w 2015r. przez nią, jako przez referentkę pod nadzorem Prokuratora, postępowanie przygotowawcze przeciwko mnie, przekłamała na moją szkodę, a na korzyść prawdziwego sprawcy treść okazanych przeze mnie dowodów. Najpierw ta Policjantka w ogóle nie miała ochoty zapoznać się z tymi kluczowymi dowodami potwierdzającymi, że jestem ofiarą a nie sprawcą bezpodstawnie zarzucanego mi przestępstwa, po prostu powiedziała mi, że w jej pokoju na Komendzie w Olkuszu nie ma odpowiedniego oprogramowania do przesłuchania okazanych przeze mnie i nagranych na CD w formacie z tego co pamiętam AVI nagrań rozmów telefonicznych z w/w wierzycielem, a po mojej na tę Policjantkę skardze nagle okazało się, że jednak może ona przesłuchać te okazane przeze mnie nagrania rozmów tel., ale wtedy dla odmiany ta Policjantka – może w ramach odwetu, a może na żądanie nadzorującego prowadzone przeciwko mnie postępowanie Prokuratora – Policjantka ta przekłamała treść okazanych przeze mnie dowodów, czym mogła się ta Policjantka przyczynić do mojej śmierci samobójczej, gdyby nie wzorowa pomoc Policji z mojego miasta i karetki pogotowia, Karta Medycznych Czynności Ratunkowych w aktach mojej sprawy karnej. Oczywiście jak można się domyślić, nawet Komenda Główna w Warszawie nie pociągnęła do odpowiedzialności dyscyplinarnej tej mającej wykształcenie prawnicze Policjantki, która nakłamała w swoich notatkach na moją szkodę, ponieważ jak odpisała mi Komenda Główna, Prokurator nadzorujący postępowanie, cytat: ‘Prokurator nadzorujący to dochodzenie nie stwierdził błędnego czy też niezgodnego z prawem działania asp. szt. Anety Cupiał w tym zakresie”, ponadto KWP w swoim piśmie napisała, że rzekomo cyt. “nie zostały potwierdzone” moje zarzuty, chociaż udowodniłam, że Policjantka na stenogramie przeprowadzonej przeze mnie z windykatorem rozmowy tel podkreśliła wyrwane z kontekstu fragmenty, skutkiem czego pominęła najważniejszy środek mojego zdania i kierując się zasadą, że znajdzie się człowiek, znajdzie się paragraf, w swoich dwóch notatkach urzędowych naskrobała, że rzekomo – dokładnie tak jak świadomie fałszywie zeznał jako świadek windykator firmy Profi Credit, czyli pracownik lichwiarza – ta Policjantka na moją szkodę przepisując jak w/w wyrwane z kontekstu fragmenty wypowiedzianych przeze mnie słów i w swojej notatce napisała, że jakoby odmówiłam spłaty zobowiązania i że nie chciałam proponowanej mi przez wierzyciela ugody. Tymczasem wynika to z mnóstwa okazanych przeze mnie i przekłamanych przez Policjantkę dowodów, że to ja osobiście proponowałam ugodę nawet przed Mediatorem Sądowym, na którą to wierzyciel nie wyraził zgody, a nie ja, a także z przekłamanych przez tę Policjantkę, Anetę Cupiał z KPP w Olkuszu (jej nazwisko jako funkcjonariusza publicznego może być ujawniane przeze mnie, konsultowałam to z interesującymi się moją sprawą prawnikami) wynika, że rzekomo ODMAWIAŁAM spłaty, podczas, gdy z tych przekłamanych przeze mnie nagrań wyraźnie wynika, że kwestionowałam bezprawnie zawyżoną mi o fikcyjne koszty i o lichwiarskie odsetki kwotę zobowiązania i zgodnie z poradą adwokata wstrzymałam się z zapłatą nawet jednej raty w celu uniknięcia uznania niewłaściwego do czasu otrzymania dopiero po kilku latach wyroku sądu w postępowaniu cywilnym z mojego powództwa w sprawie rzeczywiście należnej ode mnie do zapłaty, a spornej kwoty mojego zobowiązania. Gorąco zachęcam Pana, Panie Stanisławie i wszystkie inne osoby na mój kanał YT Katarzyna Jaskólska, zachęcam do komentowania moich filmików na YT. Co Pan, Panie Stanisławie, mógłby mi powiedzieć o przekłamaniu w notatkach urzedowych przez Policjantkę rzeczywistej treści okazanych przeze mnie dowodów – czy Prokurator nadzorujący postępowanie przygotowawcze może ewentualnie zmusić Policjanta do przekłamania w notatkach urzędowych rzeczywistej treści okazanych dowodów? Byłabym również serdecznie wdzięczna za informację na temat postępowania przygotowawczego (w moim przypadku wg tzw ustawy lipcowej 2015r. dot. kontradyktoryjności, w którym oskarżony i oskarżyciel teoretycznie są równymi sobie stronami postępowania) proszę bardzo o informację jak to jest- czy Policjant referent prowadzący postępowanie przygotowawcze sam osobiście ocenia dowody i czy to Policjant składa wniosek do Prokuratora nadzorującego postępowanie, aby złożył akt oskarżenia? czy może wszystkie dowody ocenia wcześniej Prokurator i nawet jeśli Policjant widzi, że dana osoba fałszywie oskarżona, w tym przypadku ja, nie popełniła przestępstwa, lecz jest ofiarą fałszywego oskarżenia ze strony prawdziwego sprawcy tego samego przestępcy, to czy taki Policjant nawet jeśli ma inne zdanie na ten temat to pod ewentualne dyktando Prokuratora musi sporządzić zarzuty przeciwko niewinnej osobie i czy musi przekłamac w swoich notatkach urzędowych treść dowodów rzeczowych? mam nawroty zamiaru samobójczego, zrezygnowałam ze studiów prawniczych, bo nie chcę być jednym z nich. Dodam, ze z moich akt prokuratorskich nieznany mi sprawca usunąl potem kilkanaście najważniejszych dowodów, świadkowie złożyli bezkarnie fałszywe zeznania na moją szkodę, skutkiem czego w styczniu br. sąd uznał mnie za winną popełnienia przestępstwa z art. 286 kk na szkodę lichwiarza Profi Credit, którego sąd w swoim wyroku uznał za pokrzywdzonego przeze mnie, chociaż całe zobowiązanie spłaciłam pięć lat temu. A na moją jawną rozprawę Sąd nie cofając jawności rozprawy nie wpuścił zainteresowanych i zbulwersowanych moją sprawą dziennikarzy z kamerą jadących na moją rozprawę kilkaset kilometrów, ani nie wpuścił zwykłej publiczności, to zapewne Pana zaskoczy jako dziennikarza. Dodam, że złożyłam wniosek o rejestrację mojego czasopisma internetowego, miło byłoby mi współpracować z Panem, Panie Stanisławie, jako z dziennikarzem. Pozdrawiam i przepraszam za chaotyczną moją wypowiedź.

    Odpowiedz
    • Dziękuję!… za nadzwyczaj długi, interesujący i co najważniejsze… merytoryczny komentarz. Po pierwszym przeczytaniu, przyszła mi do głowy taka refleksja: ja jednak – w przeciwieństwie do Pani – w dużym stopniu straciłem zaufanie do policji, prokuratury i sądownictwa.
      Nie wysnuwam tego wniosku tylko po mojej sprawie, a po obserwacji chyba kilkudziesięciu spraw – moich Czytelników -przez ostatnich 9 lat.

      Niestety PRAWDA w wielu wypadkach przegrywa z “dowodami” produkowanymi przez policję i prokuratorów.
      Na dzisiaj tyle… Pozdrawiam.

      Odpowiedz
      • Bardzo dziękuję za odniesienie się do mojego w/w obszernego komentarza.
        Proszę sobie wyobrazić, że pomimo, iż 11 maja br. po ośmiu latach bezpodstawnie prowadzonego przeciwko mnie procesu karnego z art. 286 KK zostałam (dopiero w postępowaniu odwoławczym w Sądzie Okręgowym w Krakowie) prawomocnie i całkowicie uniewinniona.
        Wszystkie dowody potwierdzające bezprawne działania na moją szkodę Policjantki z Olkusza, która była referentką prowadzonego przeciwko mnie postępowania przygotowawczego, ujawniam na moim kanale YT.
        I wie Pan co się stało?
        Policjantka, która bezprawnie na moją szkodę wystawiła dwie przekłamujące rzeczywistą treść okazanych przeze mnie dowodów potwierdzających, że jestem ofiarą, a nie sprawcą przestępstwa, ta Policjantka kilka dni temu złożyła do Prokuratury przeciwko mnie zawiadomienie, że popełniłam tym razem na jej szkodę przestępstwo z art. 286 KK o zniesławienie jej w moim filmiku pt. #90 Jakim prawem Policjantka, która popełniła przestępstwo dostaje awanse i nagrody?
        Po ośmiu latach batalii sądowych i fałszywego oskarżenia mnie przez prawdziwego sprawcę wydawałoby się, że to już koniec mojego piekła. Ale gdzież tam – teraz mam innego Prokuratora i przesłuchującą mnie Policję w sprawie rzekomo popełnionego przeze mnie w moim w/w filmiku na YT przestępstwa zniesławienia Policjantki, która bezkarnie przekłamała wcześniej treść okazanych przeze mnie dowodów na moją szkodę, a na korzyść lichwiarza.
        Bardzo jestem, Panie Stanisławie, ciekawa Pana opinii.
        Zachęcam, aby Pan zechciał zobaczyć mój filmik.
        Od niedawna decyzją Sądu Okręgowego jestem początkującą dziennikarką i redaktorem naczelnym mojej gazety, którą będziemy przez internet tworzyć z kolegami dziennikarzami i prawnikami. Miło byłoby mi mieć kontakt również z Panem, jako dziennikarzem, może razem z Panem, Panie Stanisławie, zaczęlibyśmy jakąś współpracę dziennikarską? 🙂
        Pozdrawiam.

        Odpowiedz
        • Przepraszam, pomyłkowo napisałam, że Policjantka złożyła przeciwko mnie zawiadomienie z art. 286 KK, że ją zniesławiłam.
          Oczywiście powinnam napisać, że złożyła przeciwko mnie zawiadomienie z art. 212 KK o zniesławienie jej.
          Dziękuję serdecznie za maila i pozdrawiam.

          Odpowiedz
  • wszystko rozumiem co i o czym piszesz i jakie jest przesłanie, nawet w brydża chętnie zagram ale jest kilka rzeczy , których nie rozumiem jedna z nich to np. twoja twarz obok L. Barcelowicza?

    Odpowiedz
    • Dziękuję! Jako boger – dziennikarz fotografuję się z każdym, z kim mam okazję porozmawiać… i nieważne czy to jest Biedroń, Braun, Bosak, Brzózka, czy też Balcerowicz! 🙂

      Odpowiedz
  • To otwarte zaproszenie dla was wszystkich, aby stać się częścią największej organizacji na świecie i osiągnąć szczyt kariery. Gdy rozpoczyna się tegoroczny program rekrutacyjny, a nasza coroczna impreza żniwna jest już blisko. Wielki Mistrz dał nam mandat, aby zawsze docierać do ludzi takich jak Ty, więc skorzystaj z okazji i dołącz do wielkiej organizacji Illuminati, dołącz do naszej globalnej jednostki.

    Przyprowadź biednych, potrzebujących i utalentowanych do Ważność sławy i bogactwa. Zdobądź pieniądze, sławę, moce, bezpieczeństwo, zdobądź uznannie w swoim biznesie, karierze politycznej, awansuj na najwyższy poziom w tym, co robisz. Chroniony duchowo i fizycznie! Wszystko to osiągniesz w oka mgnieniu.

    Iluminaci nie mają żadnego związku z satanizmem, lucyferyzmem ani żadną religią. Podczas gdy nasi poszczególni członkowie mogą podążać za dowolnym wybranym przez siebie bóstwem, działamy wyłącznie dla dobra i ochrony gatunku ludzkiego.

    Czy akceptujesz przynależność do nowego porządku światowego Illuminati?

    Odpowiedz
  • Witam wszystkich na tym forum. Nie wiem czy dobry dział wybrałem, ale obsługa tego forum jest skomplikowana jak dla mnie (56 lat)
    Ostanio moja wnuczka uczyła mnie jak pisać na klawiaturze, nawet mi kupiła lupe do monitora. Niektóre litery sa za małe jak na mój wzrok.
    Cieszę się, że moja wnuczka ciągle mi pomaga.

    Odpowiedz
  • Bardzo dziękuję za fajny blog. Bardzo konkretny… praktyczne rady. Chętnie będę tu zaglądać.

    Odpowiedz
  • Nie zrozumiałeś Zofii, jej uwaga dotyczy zwrócenia uwagi na to, żeby nikogo nie obrażać.Jeżeli coś jest przesadą to nie jest dobry humor.Pozdrawiam i życzę błogosławionych Świąt Narodzenia Pańskiego 🙂

    Odpowiedz
    • Dziękuję! Nie zrozumiałeś mnie 😉 Co dla jednego jest już przesadą, dla drugiego jest tylko… fraszką. I niech tak zostanie! Również życzę błogosławionych Świąt NP i… więcej luzu i humoru w te nadchodzące święta 🙂

      Odpowiedz
  • Co prawda to prawda.Ale nie podobają mi się głupie żarty z wiary, religii, księży i kościoła.Jest tyle dobrych przykładów i wzorów świętych, duszpasterzy i postaw chrześcijańskich.Nie wierzysz, twoja ale szanuj wierzących!

    Odpowiedz
    • Dziękuję! Już dawno się przekonałem, że ludzie są różni! Różne rzeczy ich denerwują i różne śmieszą. Takimi nas Bóg stworzył i… chwała mu za to! Postawa chrześcijańska, czy też wierzącego to – przede wszystkim – tolerancja dla postawy innych ludzi. Ja wierzę w Boga ale nie w Kościół, i dlatego nie widzę nic zdrożnego w humorach, które zamieszczam z okazji zbliżających się świąt. Tobie Zofio polecam także więcej luzu… złość nic nie zmieni, a tylko szkodzi zdrowiu złośnika 😉 Nie wiem jakich Ty znasz księży, ale ja w życiu poznałem i takich, co potrafili śmiać się z samych siebie, i to znacznie rubaszniej, niż ja na rysunkach, które zamieszczam na blogu. Mój blog nie służy krzewieniu wiary a poszukiwaniu PRAWDY! W poszukiwaniach PRAWDY na blogu pomaga mi humor. Mam potwierdzenie w wyroku sądowym, że postępuję zgodnie z prawem… ale to mniej ważne. Postępuję zgodnie ze swoim sumieniem – to najważniejsze 😉

      Odpowiedz
  • Witam , ja walczę z policją lub z milicją jak kto woli od 3 lat, byłem już zwalniany chyba 5 razy ale mogę się mylić . na chwilę obecną sytuacja wygląda tak: zostałem wadliwie zwolniony w marcu 2015 roku , otrzymałem świadczenia itp oraz emeryturę , ale ………… NSA wskazał że zostałem zwolniony wadliwie i nakazał cymbałom naprawić błędy i naprawiają. Kolejne zwolnienie w listopadzie br . Ok. teraz jest tak jak powinno być ale zaczynają się schody , ZER drapie się w głowę bo wypłacił mi 16 tys zł emerytury, na podstawie dokumentacji od Mierzwy i spółki, i kto to teraz ma oddać? kolejna sprawa , znowu trzeba mi wypłacić wyrównanie odprawy 13- tkę mundurówkę za 2 lata itp. Rozkazy prawomocne a kasy milicja nie wypłaca, ZER już wstrzymał emeryturę. I co dalej? zastanawiam się czy nie złożyć na pseudogenerała doniesienia o popełnieniu przestępstwa z art 231 kk. co o tym sądzicie ?

    Odpowiedz
    • Dziękuję! Tomku, proszę o maila na adres olsztynkuprawdzie@gmail.com – a wtedy będę mógł zamieścić Twój komentarz jako wpis! Z pewnością wpis dotrze do wielu czytelników, a nie tylko tych odwiedzających stronę “Kim jestem”. Warto Twoją sprawę nagłośnić… dla przykładu. Pozdrawiam i czekam na maila.

      Odpowiedz
    • Dziękuję! Polecam ciut więcej spokoju i cierpliwości. Niczego nie odrzucam… popołudnie miałem dzisiaj zajęte, do późnych godzin wieczornych i dlatego zatwierdziłem komentarz dopiero teraz i na niego odpowiedziałem 😉

      Odpowiedz
  • Szanowny Panie, trafilem do tego portalu dzieki artykulowi p. Jerzego Grzedzielskiego emerytowanego kapitana pasazerskich linii lotniczych piszacego o katastrofie smolenskiej. Dlatego pozwolilem sobie na przeslanie na Panski portal kolejnej opinii Kapitana na temat tej katastrofy . Otwierajac Panski portal nie znajduje tego tekstu, prosze wiec o odpowiedz czy Pan tym tematem jest nadal zainteresowany? Czy wobec bredni wyglaszanych przez Pana Ministra Macierewicza warto opublikowac glos rozsadku kompetentnego profesjonalisty od latania. Czytajac teksty na Panskim portalu odnosilem wrazenie ze zalezy Panu na opiniach ludzi ktorzy wiedza o czym mowia. czyzby cos zmienilo sie ? Bardzo bede sobie cenil Panska odpowiedz w tej kwesti. Pozdrawiam, Zygmunt K. Krasucki

    Odpowiedz
    • Dziękuję! Nie wiem gdzie “Zygy” wysyłałeś “kolejną opinię” JG na temat katastrofy smoleńskiej. Do mnie, na blog, nie dotarła i dlatego jej dotychczas nie zamieściłem. Chętnie to uczynię, jak skontaktuję się z JG i on potwierdzi autentyczność tej opinii. Pozdrawiam i proszę na przyszłość, jak chcesz być traktowany poważnie, o pisanie komentarzy pod pełnym i prawdziwym imieniem i nazwiskiem, które mógłbym zweryfikować.

      Odpowiedz
    • Szanowny Panie, zapoznalem sie z Panskim blogiem dzieki Kapitanowi Grzedzielskiemu i o Panskich dzialaniach mam jak najlepsza opinie. Kolejny artykol Kapitana opublikowalem na ogolno dostepnej stronie facebooka i przeslalem na Panski adres internetowy jaki jest podany na Pana blogu. Nie rozumiem dlaczego Pan imputuje mi ukrywanie sie pod nie wlasnym nazwiskiem skoro podalem moj adres internetowy a moj podpis to “Zygy” uzywam we wszystkich moich wpisach w internecie. Nie wiem dlaczego wspomniany material nie dotarl do Panskiego bloga? Domslam sie ze jest Pan osoba bardzo zajeta i to nie tylko rozumiem ale tez podziwiam. Oczywiscie nie mam nmic przeciwko aby Pan skontaktowal sie w omawianej sprawie z Kapitanem. Pozdrawiam i nie mam do Pana zalu za kasliwa uwage na moj temat.

      Odpowiedz
      • Dziękuję! Niczego Tobie “Zygy” nie imputowałem a stwierdziłem fakt! “Zygy” był, jest i jak mi się wydaje, zostanie… Twoim pseudonimem. Twój wybór, który szanuję ale nie akceptuję, jako autora wpisów na moim blogu. Jako redaktor naczelny czasopisma “Ku Prawdzie” odpowiadam “głową” za teksty, które umieszczam na blogu i “muszę” znać imię i nazwisko autora tekstu i jego namiary. I tyle… sam adres mailowy, do tego nie wystarczy 😉 Gdy “znam” autentyczne dane autora tekstu, to wtedy oczywiście publikowany tekst, może być podpisany pseudonimem. Także komentarze “na granicy prawa” muszą być podpisane prawdziwymi danymi, inaczej takiego komentarza nie opublikuję… bo nie mam ochoty na zwiększenie częstotliwości korespondencji z… prokuratorami. Dziękuję za docenienie mojej… pracy jako blogera. Tekst JG z pewnością opublikuję… już wkrótce 😉

        Odpowiedz
      • "Zygy" - Zygmunt K. Krasucki, chyba nie zada Pan mojego PIN?

        Szanowny Panie, pod moim pierwszym wpisie pytajacym dlaczego tekst Kap[itana Grzedzielskiego nie dotarl do Panskiego bloga, podpisalem sie: Zygmunt K.Krasucki w miejscu “imie”wpisalem swoja ksywe uzywana w koresponedncji internetowej wiec niczego nie ukrywalem i z calym szacunkiem dla Panskiej przezornosci nie moge zaakceptowac Panskiego pomowienia ze nie spelnilem warunkow jawnosci korespondenta. Cos jednak Panu sie pomylilo w ocenie mojej akcji , zdaza sie w namale pracy ktora Pan wykonuje.Cieszy mnie ze zamierza Pan opublikowac kolejny tekst Kapitana dotyczacy tej tragicznej smolenskiej katastrofy ktora cyniczni wlodaze Polski tak haniebnie wykorzystuja dla oglupiania i ponizania godnosci rodzin ofiar katastrofy szczegolnie przez decyzje ekshumacji a to jest najwyzszy stopien paranoi i nie liczenia sie z uczuciami ludzi oplakujacych swoich bliskich. Pozdrawiam, Zygmunt K. Krasucki

        Odpowiedz
        • Dziękuję! Ja niczego, nigdy nie żądam od swoich czytelników, i ich nie… pomawiam! A “korespondentowi” stawiam warunki a nie żądam 😉 Pozdrawiam.

          Odpowiedz
        • "Zygy" - Zygmunt K. Krasucki, chyba nie zada Pan mojego PIN? Konta bankowego chyba tez?

          Szanowny Panie, jednak zakoncze z Panem ten dyskurs bo jednak nadajemy na roznych czestotliwosciach. Jesli Pan zechce komunikowac sie to prosze o korzystanie z mojego adresu e-mailowego. Pozdrawiam i zycze sukcesow ale proponuje troche pokory w ocenie swoich korespondentow.

          Odpowiedz
          • Dziękuję! I serdecznie zapraszam do komentowania moich wpisów. Pozdrawiam… z innej fali 😉

            Odpowiedz
  • Witam. Jestem policjantem z Białegostoku, referentem ze stopniem sierż. sztab., w służbie ponad 10 lat. Przedstawię krótkie streszczenie tego co mi się przytrafiło. Od początku służby staram się walczyć z “betonem” w naszej instytucji, aby Policja była tym do czego została stworzona, służyła obywatelom a nie przepisom. Obecnie to przepis jest najważniejszy, cała służba jest mu podporządkowana. Ponadto liczą się statystyki a nie ludzie i ich ciężka praca, nie liczy się też poprawa bezpieczeństwa obywateli. Będąc w służbie kandydackiej starzy policjanci powtarzali aby nie bać się wyrażać własnego zdania, starać się zmieniać Policję na lepsze, nie ulegać bezkrytycznie przełożonym. Mówili tak dlatego, że w przeszłości popełnili ten błąd, dla świętego spokoju siedzieli cicho godząc się z niesprawiedliwością. Po służbie kandydackiej naczelnik pewnego wydziału z Komendy Wojewódzkiej zaproponował mi pracę. Zapytałem dlaczego ja, odpowiedział, że nikogo nie znam, nie mam żadnych znajomości, takich ludzi potrzebuje. Zgodziłem się. Przez 6 lat pełniłem tam służbę, nie było żadnych zastrzeżeń co do mojej osoby. Kilkukrotnie otrzymywałem nawet nagrody pieniężne. Następnie nastał nowy naczelnik który od samego początku mnie poniżał, ośmieszał przy innych, zwracał się do mnie z pogardą. Nie wiedziałem o co mu chodzi. Atmosfera w końcu stała się nie do wytrzymania, zdesperowany podpisałem wniosek personalny o przeniesienie mnie do Komendy Miejskiej Policji w Białymstoku, dokładnie na jeden z komisariatów. Byłem wtedy młody, zastraszony, głupi i nie dysponowałem obecną wiedzą. Później dowiedziałem się, że ww. naczelnik wykorzystał w tym celu swoje znajomości w KMP i w komisariacie, ponadto na moje miejsce przyjął nowego policjanta, syna innego swojego znajomego. Zrozumiałem wtedy o co w tym wszystkim chodzi. Koledzy z wydziału nagle przestali ze mną rozmawiać, stałem się dla nich trędowaty. Ciepła posadka zawsze wygra w tej firmie z wszelkimi przyjaźniami, znajomościami. Myślałem aby zwrócić się do związków zawodowych, jednak okazało się, że w Białymstoku są one fikcją. Jednym z przewodniczących jest ów naczelnik. Następnie prawie cztery lata spędziłem w dochodzeniówce w komisariacie. Od samego początku czułem, że mnie tam nie chcą. Zawsze dostawałem do prowadzenia najwięcej spraw w całym komisariacie (i to nie rejestrówek), podrzucano mi przeterminowane dochodzenia z mnóstwem niewykonanych czynności. Następnie zmuszano abym pisał notatki służbowe w których przyznawałbym się do błędów których nie popełniłem. Ja pisałem prawdę. Notatki lądowały w koszu, kazali mi je poprawiać według ich dyktanda. Zachowałem sobie kopie tych notatek, na wszelki wypadek. Udało mi się w ten sposób przetrwać kilka lat, żyjąc w ciągłym stresie, niepewności. Praca zaczęła mnie przerażać, przerażał mnie kontakt z przełożonymi, każdy bowiem wiązał się z jakąś “zjebką” i groźbami postępowania dyscyplinarnego. Przytakiwałem licząc, że w końcu dadzą mi spokój. Nie dali. Pewnego dnia, jak przebywałem na zwolnieniu z chorym na zapalenie ucha 1,5 rocznym synem, przyjechali do mnie kierownik z naczelnikiem. Wpuściłem ich do mieszkania, powiedzieli, że mają dla mnie jakiś dokument do podpisania. Następnie wyjęli wniosek personalny p.o. naczelnika Wydziału Patrolowo-Interwencyjnego KMP w Białymstoku o przeniesienie mnie do ww. wydziału, kazali mi go podpisać. Bogaty o wcześniejsze doświadczenia, odmówiłem im. Zaczęli mi grozić, że to polecenie komendanta, że będę miał jakieś postępowania i napiszą na mnie jakiś papier. Powiedziałem żeby pisali, nic nie podpiszę i nie jestem zainteresowany przeniesieniem. Kazałem im wyjść z mieszkania. Przez kilka tygodni nękali mnie telefonicznie i osobiście w pracy, żebym podpisał ten wniosek. Wydzwaniali także w czasie wolnym od służby i w godzinach późnowieczornych. Odmawiałem. W końcu dali mi spokój, sprawa przycichła na następne kilka tygodni. Po powrocie z urlopu, bez żadnego ostrzeżenia, dali mi rozkaz z rygorem natychmiastowej wykonalności przenoszący mnie do WPI. Odwołałem się, jednak rygor zobowiązywał do przeniesienia pomimo odwołania. Pełniłem służbę w patrolu. Po miesiącu Komendant Wojewódzki uchylił rozkaz Komendanta Miejskiego w całości. Teoretycznie wróciłem na komisariat. Od razu wysłano mnie na zaległy urlop (12 dni) oraz kazano wykorzystać zaległe nadgodziny (139), czego uporczywie odmawiano mi odkąd trafiłem na komisariat. Po wolnym wróciłem do pracy. zawołał mnie do siebie komendant i przekazał rozkaz komendanta miejskiego powierzający mi pełnienie obowiązków w WPI. Powierzenie to następowało z dniem mojego powrotu do pracy, nie uprzedzono mnie o tym, wcześniej zdążyłem już zabrać swoje rzeczy z WPI. Mało tego, figurowałem na dwóch grafikach, tym z WPI i tym z komisariatu, uniemożliwiono mi tym samym stawienie się do służby o czasie. Obecnie dowiedziałem się, że komendant miejski wydał kolejny rozkaz dla mnie, jestem jednak na wolnym, odbiorę go po powrocie do pracy. W ten oto sposób, kierując się osobistymi motywami, wykorzystując znajomości, bez żadnego uzasadnienia i interesu społecznego, komendant miejski i jego podwładni usuwają każdego kto ośmieli się wyrażać swoje poglądy, zwrócić im uwagę na nieprawidłowości. Toczy się też przeciwko mnie postępowanie dyscyplinarne, ponieważ pomogłem komuś będąc na wolnym, wylegitymowałem się przy tym. Dopatrzyli się w tym naruszenia etyki zawodowej policjanta. Postępowanie wszczęto z polecenia komendanta miejskiego pomimo braku znamion jakiegokolwiek naruszenia etyki czy też dyscypliny. Dodam, iż zdarzyło mi się wygrać w sądzie jedną sprawę przeciwko Komendzie. Policjanci wiedzą co się dzieje w naszej komendzie jednak brak jest zgrania. Cały czas walczę samotnie. Jak powiedział Edmund Burke „dla triumfu zła potrzeba tylko, żeby dobrzy ludzie nic nie robili”. Niestety to właśnie się dzieje. Ubolewam nad tym, że nie pomagamy ludziom tak jak powinniśmy. Często jest mi wstyd za kolegów którzy bezkrytycznie słuchają poleceń przełożonych, nawet tych nieracjonalnych, i dla statystyk a co za tym idzie wysokości premii przełożonego (a ochłapów dla policjanta), produkują “wyniki” nie mające często nic wspólnego z realnymi zagrożeniami, nie wpływają w najmniejszym stopniu na poziom bezpieczeństwa obywateli. Jednak aby coś zmienić w Policji potrzeba starań nie tylko policjantów, obywatele również muszą reagować, interweniować. Wieszanie psów na policjantach z najniższego szczebla, tych co chodzą na ulicy, skargi na nich, wyładowywanie złości nic nie zmieni ponieważ w tym organizmie od bardzo dawna to głowa jest zepsuta. Nie dajcie się zastraszyć, korzystajcie ze swoich uprawnień, miejcie swoje zdanie i brońcie go. Wytrwam, skorzystam z wszystkich możliwości prawnie dopuszczalnych, nie złamią mnie.

    Odpowiedz
    • Dziękuję! Na taki komentarz czekałem od momentu założenia blogu! Niestety, to co opisujesz jest “normalną” praktyką w dzisiejszej Policji. Republika kolesiów stoi ponad prawem, a to co zwierzchnicy mówią oficjalnie, ma się nijak do… praktyki! Związki Zawodowe w Policji to fikcja, tak jak i BSW. Czekałem na zmiany w Policji po dojściu do władzy PiS. Okazało się, że Jarosław Zieliński nie ma bladego pojęcia o rzeczywistych problemach formacji, którą nadzoruje. Twój komentarz zamieszczę jako wpis na blogu. Wątpię, żebyś uzyskał jakąkolwiek pomoc od… kolegów czy zwierzchników. Twoja diagnoza sytuacji w środowisku jest trafna w 100%. Postępują z nami tak samo. Ja też walczę samotnie, od chwili gdy Związki Zawodowe oficjalnie odcięły się od “wichrzyciela”. W komentarzu podałeś tyle danych, że ustalenie Twojego imienia i nazwiska nie nastręcza, żadnych kłopotów… każdemu, nie tylko służbom specjalnym, dlatego proszę abyś… oficjalnie ujawnił się. Walcz z otwartą przyłbicą… oni tego boją się najbardziej, bo sami ryją pod nami jak ślepe krety. Odezwij się do mnie na facebooku a będę Twoją historię pilotował. Mój blog cały czas zyskuje na poczytności, to może za Twoim przykładem pójdą inni i stworzymy… prawdziwy Związek Zawodowy – ruch krzywdzonych przez stróżów prawa 😉 Pisząc szczerze, nie jesteś pierwszym, który do mnie napisał o swoim losie, ale w Twojej postawie widzę… niezłomność, taką którą i ja posiadam 😉 Na pohybel Paździochom! Pozdrawiam i zapewniam, że masz we mnie… współtowarzysza walki!

      Odpowiedz
      • Witam. Nie mam “fejsa”, kontakt na e-mail. Obecnie po raz drugi otrzymałem rozkaz przejścia do WPI z rygorem natychmiastowej wykonalności. Po odwołaniu do komendanta wojewódzkiego rozkaz tym razem został podtrzymany pomimo takiego samego uzasadnienia, jedyna różnica to to, że rozpisano je na 9 stron. Skarga do KGP natrafiła na mur, sprawa została przekazana do wydziału kontroli KWP w Białymstoku. Z tegoż wydziału otrzymałem odpowiedź o brzmieniu mniej więcej: “dlaczego się czepiam, przecież komendanci mają prawo tak robić”. Jakby zrobili copy and paste z rozkazu – mnóstwo artykułów z ustawy o Policji i nic poza tym. Pozostało mi około 3 tyg. na napisanie skargi do sądu. W trakcie ostatniej służby kontrolował mnie naczelnik WPI wraz z kierownikiem, nie zameldowałem się regulaminowo i podobno miałem jakieś błędy w zapisie notatnika, ponadto przepytali mnie z przepisów policyjnych. Naczelnik kazał kierownikowi zrobić mi “kolokwium” z tych przepisów. Na koniec dodał, że z nie złożenia meldunku i błędów w notatniku może mi zrobić postępowanie dyscyplinarne a z niewiedzy nie dopuścić do służby. Tym razem jednak, wspaniałomyślnie mi daruje, ale mam uważać, bo wyczerpałem już u niego limit. Nie da się normalnie pracować. Co za betony, betonizm i żelbet. Pozdrawiam.

        Odpowiedz
        • Dziękuję! “Żelbet”? 😉 Z pewnością. To miałeś “ostateczną rozmowę ostrzegawczą”. Teraz będą uważnie Ci się przyglądać i wykorzystają każdą okazję by się Ciebie pozbyć. Związki zawodowe nie pomogą, tak jak i różnego rodzaju rzecznicy: od praw człowieka, mobbingu czy równego traktowania. Masz za sobą tylko… prawo 😉 Polecam walkę do końca… wyroki ETPC w 99% są… sprawiedliwe. Pozdrawiam, trzymam kciuki i proszę o dalsze informacje.

          Odpowiedz
          • Witam ponownie. W postępowaniu dyscyplinarnym zostałem uznany za winnego ale łaskawie odstąpiono od ukarania mnie. Trzynastka przyszła będzie chudsza nawet o 50%. Złożyłem skargę do sądu na rozkaz personalny przenoszący mnie z dochodzeń do patrolówki. Rozkaz ten narusza szereg przepisów zarówno KPA jak i Ustawy o Policji,, nie trzeba być prawnikiem żeby to zauważyć. Orzecznictwo sądów mi sprzyja, spędziłem wiele godzin czytając i analizując je. Główne zarzuty to przekroczenie ram uznania, bezzasadne nadanie rygoru natychmiastowej wykonalności, błędne uznanie obu stanowisk za równorzędne ( referent w patrolówce i referent w dochodzeniach). W patrolu pracuje mi się lżej niż w dochodzeniach, jednak nie o to w tym przecież chodzi. Decyzją kolesiów z KMP i KWP cofnęli mnie o 10 lat do tyłu, do służby od jakiej zaczynałem, do patrolu. W WPI oczywiście spokoju mi nie dają, nieustannie “dla mojego dobra” kontrolują mnie w trakcie służby, sprawdzają wyposażenie, odpytują z przepisów policyjnych, straszą postępowaniami dyscyplinarnymi za niewiedzę i błędy w rozpisywaniu notatnika służbowego, że podczas jednej z takich kontroli nie złożyłem meldunku dla naczelnika (po prostu nie zauważyłem że siedzi w radiowozie). Obecnie Komendant Miejski kazał wszcząć czynności wyjaśniające przeciwko mnie w sprawie rzekomych nieprawidłowości jakie powstały podczas prowadzenia przeze mnie postępowań przygotowawczych w komisariacie. Napisałem notatkę służbową z wyjaśnieniami. Myślę jednak, że szykuje on kolejne postępowanie dyscyplinarne. Akt kontrolnych, dowodów i innych rzeczy nie mogłem rozliczyć bo mi tego nie umożliwili, z dnia na dzień zostałem przeniesiony do innej jednostki. Ciągły stres i obawa że mnie zwolnią a walka zda się na nic, wyczerpują mnie. Pisałem do ministra, moje pismo zostało zepchnięte do KGP, następnie do KWP, tam z wydziału kontroli otrzymałem odpowiedź, że przecież wszystko jest w porządku, zgodnie z prawem, nic się nie dzieje, o co mi w ogóle chodzi. Jednak jeszcze się nie poddaję. Pozdrawiam.

            Odpowiedz
      • Dziękuję! Mam nadzieję, że z biegiem czasu, będzie nas coraz więcej 😉 Pozdrawiam Podlasie!

        Odpowiedz
  • Na ostracyzm narażeni są wszyscy, którzy prezentują inny punkt widzenia niż nakazuje poprawność polityczna. Jestem pewna, że nie jesteś osamotniony w osamotnieniu! Miażdżenie obywatela przez machinę systemu, w imię karykaturalnego prawa, z Konstytucją jako oręż przeciw niemu – jest dość powszechną praktyką. Żyjemy w czasach deklaratywnych praw, łamanych bez mrugnięcia okiem przez tych, którzy dzierżą władzę na wszystkich jej poziomach! Prawnicy natomiast niechętnie pomagają tym z łatą przegranych (zaetykietowanych słusznie czy też nie), którzy nie mogą zapłacić za ich usługi. Trzeba bardzo dużo wewnętrznej determinacji, by porwać się na dochodzenie prawdy przed sądem bez pomocy mecenasa. Determinacji lub wiedzy prawniczej, która doda pewności siebie. Powodzenia.

    Odpowiedz
    • Dziękuję! Najsmutniejsze w tym wszystkim, że pomoc prawnika, za którą zapłacisz, też na ogół zdaje się psu na budę, gdy wyrok jest ustalony z góry 😉 Do skutecznego stawania przed sądem, bez pomocy prawnika upoważnia jedynie… prawda! Do determinacji zmusza… życie. Dziękuję za wsparcie! Pozdrawiam 🙂

      Odpowiedz
  • Oto jak można pozostać sobą i nie poddać się wszechogarniającemu konformizmowi.
    Wyrazy podziwu – emi

    Odpowiedz
    • Dziękuję! Emi, ten Twój komentarz – napisany dzisiaj – ma dla mnie podwójną wartość! Szczegóły mogę przekazać jak odezwiesz się do mnie na facebooku 😉 Pozdrawiam Ciebie gorąco, niezależnie kim w rzeczywistości jesteś!

      Odpowiedz
    • Dziękuję! Blog prowadzę od 01 marca 2014 roku i z ilości “odwiedzin” jestem bardzo zadowolony 😉 Dziękuję Wam wszystkim za… wierność 🙂

      Odpowiedz
  • Trafiłam tu przypadkiem ale warto było, życze sukcesu bo prawda zawsze sie obroni
    ale fakt,że czasem trzeba na to poczekać.

    Odpowiedz
    • Dziękuję! Prawda z trudem przebija się przez… zamordyzm, prywatę i republiki kolesiów 😉

      Odpowiedz
    • Dziękuję! To miłe, że nie zaliczasz mnie do osłów jucznych i niewolników! Pozdrawiam.

      Odpowiedz
  • Stasiu, imponujesz mi swoją siłą i wolą walki o prawdę!
    Będę tu częściej zaglądać.. i trzymam kciuki!!!
    Wspaniały z Ciebie człowiek! Pozdrawiam 🙂

    Odpowiedz
    • Dziękuję! O trwałość w “uczuciu” bardzo proszę! Nic tak nie dodaje wiary w słuszność obranej drogi jak uznanie wśród znajomych, nawet tych poznanych tylko wirtualnie. Mam nadzieję, że spotkamy się w realu na ścieżce: ku prawdzie 🙂 Pozdrawiam 🙂

      Odpowiedz
      • Panie Stanisławie podzielam w 100% opinię Anny W.
        Nic w życiu nie dzieje się bez przyczyny i myślę, że w Pana przypadku też tak było. Teraz ma Pan inne zadanie do wykonania. Pana prawda jest potrzebna w nowym rozdaniu. Właśnie tacy ludzie, jak Pan powinni być w Sejmie. Proszę aby wziął Pan to pod rozwagę. Pozdrawiam.

        Odpowiedz
        • Dziękuję! Rozważę głos narodu 😉 Oczywiście to żart. Poważnie rzecz ujmując, to jeszcze grubo przed wyborami samorządowymi kontaktowałem się z Pawłem Kukizem i trochę podyskutowaliśmy na tematy poważne, nie tylko muzyczne. Już wtedy byliśmy zgodni co do dwóch spraw: JOW-y jako sposób na oczyszczenie tego politycznego szamba… i konieczność reform w Policji 🙂 Myślę, że moje wykształcenie, zdobyte doświadczenie zawodowe i życiowe, upoważniają mnie do rozważenia startu w wyborach do Sejmu. Pozdrawiam.

          Odpowiedz
    • Dziękuję! Taki komentarz to… zastrzyk adrenaliny! Proszę o stałość w wizytach… o prawdę będę BOJOWAĆ do ostatniej kropli potu 🙂 Pozdrawiam!

      Odpowiedz
  • Witam Pana i dziękuje, że jest o jednego człowieka więcej walczącego o prawdę w naszym szarym świecie. W świecie w którym szary człowiek jest jedynie po to by garstce “gwiazdek” z czerwonego sztandaru, mogło się powodzić. Nie obawiam się władzy, choć poniekąd powinienem, gdyż strach potęguje czujność. Jednak wiedząc, że mam Konstytucje jako oręż w walce z rządzącymi, strach mnie opuszcza. Może to i chore, ale wierzę i mam nadzieję, że Polska przestanie być czerwona, może nie za mojego życia, ale może za życia moich dzieci. pozdrawiam.

    Odpowiedz
    • Dziękuję! Tego mi potrzeba najbardziej! Potwierdzenia, że nie jestem sam! Ludzie są stłamszeni! Wbrew temu, co się oficjalnie pisze i mówi, zakłamanie publiczne i strach o “miskę” powodują, że apatia i bierność społeczeństwa jest większa niż w PRL-u! Arogancja i buta urzędników – nie tylko tych wysokiego szczebla – sprawiają, że z rzadka pojawia się ktoś, kto znajduje w sobie odwagę by im “się sprzeciwić”, i podjąć z nimi walkę. Prawdziwą zdobyczą demokracji jest Internet… Pozdrawiam i proszę o stałe wizyty i komentarze 🙂

      Odpowiedz
  • Dziękuję Panu za pańską odwagę mądrość. Czytając Pana wypowiedzi jestem zbudowana i twierdzę , żę nie jest tak bardzo żle skoro mamy tak świetnych młodych Ludzi. łudzi ,którzy umieją spojrzeć na siebie krytycznie. Z całego Serca życzę Panu Wszelkiego DOBRA.

    Odpowiedz
    • Dziękuję! Bardzo! Pani dzisiejszy komentarz, to dla mnie bomba energetyczna przed sprawą karną, którą mam już wkrótce. Dziękuję za życzenia i tylko szkoda… że jednak ja nie mogę się już – niestety – zaliczać do ludzi młodych 😉 No chyba, że duchem! 🙂

      Odpowiedz
  • Przypadkowo natrafiłem na twojego bloga dzisiaj kiedy kurewsko ciężki dzień w pracy miałem uważam że kłamstwem i nieprawdą byłoby cię nazywać idiotą debilem czy kimś takim Dziękuję za danie mi sił które pozwolą mi spojrzeć paru osobom prosto w oczy bez lęku pierwszy raz od paru lat

    Odpowiedz

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *