Nie bądźcie baranami! Macie wybór!

Już myślałem. że kampanię wyborczą mam z głowy. Być przy korycie, bez względu na to, w towarzystwie jakich świń zajmie miejsce – to zdanie przeczytane dzisiaj – dosłownie godzinę temu – skłoniło mnie do ogólnej refleksji.

Ci z Was, co śledzą moje pisanie wiedzą, że głęboko w kale mam ludzi, którzy swoje dobro przedkładają nad dobro ogólne. Jak robią to… po cichu, to pies im mordę lizał… sorry pieski 😉

Jak kręcą własne lody a społeczeństwu wciskają ciemnotę, że to dla dobra służby, że to w interesie najbiedniejszych, itp. itd., to mi się nóż w kieszeni otwiera. Nie lubię być robiony w konia!

Przypadek Marka Działoszyńskiego, Józefa Gdańskiego i Adama Kalla – oficerów Policji – opiszę dokładniej, gdy zakończą się moje sprawy sądowe.

Teraz mogę napisać tylko tyle, że nie wyobrażałem sobie, jak bardzo „prywatna” jest polska Policja, administracja i sądownictwo.

Niestety, mój optymizm, co do zmian jakie zaszły w Polsce w ciągu ostatnich 25 lat, doznał bolesnej porażki.

W niedzielę pójdziecie do urn wyborczych i staniecie przed dylematem: na kogo oddać swój głos?

Z pewnością macie już wyrobioną opinię, i żadne moje słowa jej nie zmienią. Jeszcze przed ciszą wyborczą – głupota – napiszę, na kogo ja nie zagłosuję i dlaczego.

Nie zagłosuję na nikogo, bo jestem we Francji i nie zdobyłem się na wysiłek, by oddać głos korespondencyjnie.

Nie zagłosuję na Kukiz’15, bo straciłem wiarę w sukces tego… ruchu. Sam Paweł Kukiz – choćby dwoił się i troił – nie osiągnie celu, który wytyczył na starcie: rozwalenie układu pomagdalenkowego.

Wiarę straciłem, gdy poznałem okoliczności tworzenia list wyborczych. Historia tworzenia olsztyńskiej listy wyborczej, to czysta komedia rodem z filmów Barei.

Pierwsza olsztyńska „jedynka”, kilka dni po oficjalnym ogłoszeniu jej przez Pawła Kukiza, zadzwoniła do mnie po radę: czy ma startować, czy zrezygnować?

Poradziłem: jak masz czystą historię życia to startuj! Jak masz coś za uszami, to zrezygnuj! No i jak wiecie… zrezygnował!

Na dzień przed ustaleniem końcowej wersji olsztyńskiej listy, miałem dwa telefony z pytaniem, prośbą: kogo ja poleciłbym na jedynkę?

Byłem bardzo zbudowany, że moja opinia jest taka ważna 😉 Uczciwie zaproponowałem niejakiego Stanisława Olsztyna, za którego prawość i zaangażowanie w sprawę mogłem dać… głowę!

Jednak prawdomównego człowieka nikt nie chce mieć w swoim towarzystwie, bo zawsze istniej obawa, że powie w oczy coś, czego za skarby świata nie chce się usłyszeć.

Na olsztyńską jedynkę wskoczył – jak królik z kapelusza – Andrzej Maciejewski. Nie znam bliżej chłopa. Wiem, że już do niejednego koryta próbował się dopchać, niezależnie od towarzystwa. Ten typ tak ma.

Tutaj przeważyła opinia koleżanki Małgorzaty Owieczko. Dziękuję Małgorzato za trafne, jednozdaniowe resume działalności tego, nota bene politologa z wykształcenia.

Czy wszyscy na olsztyńskiej liście Kukiz’15 są beee? Nie! Gdybym głosował, to nie miałbym dylematu i oddałbym głos na nr 3 Iwonę Możejko!

Znam kobietę, i za jej uczciwość i zaangażowanie w ideę obalenia układu pomagdalenkowego mogę ręczyć głową, tak jak za siebie.

Proszę, nie głosujcie na ludzi pokroju Janusza Sanockiego, którzy dominują na listach Kukiz’15 i innych partii. To o nim napisał Jerzy Truchlewski:

Umie się zakręcić, aby być przy korycie, bez względu na to, w towarzystwie jakich świń zajmie miejsce.

Przed pójściem do urny polecam lekturę całego artykułu:

Janusz Sanocki – cichy obrońca układu okrągłego stołu

A ci z Was, którzy chcą wiedzieć więcej o przeszłości aroganckiego towarzysza walki Pawła Kukiza, niech przeczytają także tekst:

Co ukrywa Sanocki w swoim życiorysie.

Wy ludzie myślący macie wybór! To nic, że jak na razie jest to wybór iluzoryczny. Za Was, którzy jesteście w zdecydowanej mniejszości i tak wybiorą… barany! Nie bądźcie baranami! Pozdrawiam!